अमूलाग्र बदल

सर्वत्र धुक्याची चादर आच्छादलेली

कितीही प्रयत्न केला तरी सर्व अंधुक

स्तब्ध आसमंतात घुमणारी शांतता

एका नव्या गूढ जगात नेणारी

मध्यरात्री सारे जग निद्रिस्त

मीच एकटा जागृत नि मौन

चांदण्यांची चादर ओढून

आकाश अथांगतेत आकंठ बुडालेले

थंड वारा मंदपणे वाहणारा 

हळूच धरतीवर धुक्याचे अस्तित्व चिरणारा

चंद्रप्रकाश सर्वदूर पसरणारा

दाही दिशा उजळवणारा

दुःखाचे अंधारी भूयार 

क्षणार्धात अंतर्धान पावणारे

समाधानाचे विस्तारीकरण

अंतरतमात वाढतच जाणारे 

रस्त्यावर गाड्यांची क्वचित चहलपहल

जणू काही अखंड निरवता क्षणार्धात कापणारी

रात्रभर पक्षी झाडांवर विसावलेले 

अवचितपणे साद घालत लक्ष वेधणारे

पौर्णिमेच्या चंद्राप्रमाणे तेजस्वी जीवन प्रकाश

मनसृष्टीच्या कणाकणात रुजणारा सहजपणे

त्यातून निर्मित होतात प्रकाशगाणी

जी भेदतात आत्मधरेला आनंद किरणांनी

माझा प्रवास अव्याहतपणे चालणारा

श्वासागणिक पुढेच सरकणारा

मार्गक्रमणातील अडथळे सारत

आकाशाला गवसणी घालणारा 

तम ते प्रकाश हा तसा कठीण प्रवास 

पण आपणात अमूलाग्र बदल घडवणारा

नव्याने जीवनास परिपूर्ण करणारा

ह्रदय केंद्रात परिवर्तन आणणारा